Review: Japan Airlines A350 Domestic First Class CTS-HND / HND-CTS

Review: Japan Airlines A350 Domestic First Class CTS-HND / HND-CTS

พอดีเมื่อเร็วๆ นี้มีโอกาสที่ต้องได้ไปทำงานที่ Niseko ซึ่งรู้ค่อนข้างกระชั้นชิด เลยต้องมีการวางแผนการเดินทางในประเทศญี่ปุ่นไปที่ Sapporo และใช้เวลาแว้บกลับมาเที่ยวที่ Tokyo โดยตอนจังหวะและวันที่ต้องเดินทางค่าตั๋วของ JAL มันเริ่มสูงแล้ว และพบว่าจ่ายเพิ่มอีกนิดหน่อยจะได้เป็น First Class เลยตัดสินใจลองจองช่วงที่จะแว้บเที่ยวจาก New Chitose Airport มา Haneda Airport เป็น First Class ดู

Read more: Review: Japan Airlines A350 Domestic First Class CTS-HND / HND-CTS

Sapporo New Chitose (CTS) to Tokyo Haneda (HND)

Check-in

จริงๆ ตั๋วภายในประเทศของญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะเป็นอัตโนมัติเกือบหมดแล้วแทบไม่มีคนมาเกี่ยวเลย อย่างหนึ่งที่ควรทราบคือปกติในประเทศที่ไม่ได้บังคับให้คนมีบัตรประชาชน และไม่ได้มีภัยก่อการร้ายอะไร มักจะไม่ได้มีข้อกำหนดในการตรวจ ID เมื่อบินภายในประเทศ (ที่รู้แน่ๆ ทุกวันนี้คือญี่ปุ่นและออสเตรเลีย) เพราะงั้นส่วนใหญ่ประเทศเหล่านี้จะบังคับแค่ว่าต้องมีตั๋วเท่านั้น

ทั้งนี้ที่สนามบิน CTS สำหรับ JAL จะมีเคาน์เตอร์แยกสำหรับผู้โดยสาร First Class, สมาชิก JMB Diamond, JGC Premier (โปรแกรมสะสมไมล์ของ JAL), และสมาชิก oneworld Emerald

นอกเรื่อง: สังเกตว่าจริงๆ มันแยกย่อยสองโปรแกรมชื่อไม่เหมือนกันคือ JAL Mileage Bank (JMB) กับ JAL Global Club (JGC) นะ แต่คงไม่ลงรายละเอียดตรงนี้

โดยหลังจากที่เช็คอินกระเป๋าแล้ว ถัดไปอีกนิดหนึ่งก็จะมีทางเข้าตรวจสัมภาระแยกเฉพาะ หลักเกณฑ์เดียวกันกับเคาน์เตอร์เช็คอิน ซึ่งตรงนี้บอกเลยว่าเร็ว สะดวก และเป็นส่วนตัวกว่าที่ปกติมาก (ถ่ายรูปมาไม่ได้) และหลังจากออกจากที่ตรวจสัมภาระแล้ว จะมาโผล่ที่ทางเข้าเลานจ์พอดี

Lounge

ปกติเลานจ์ภายในประเทศของ JAL จะมีสองระดับ:

  • Sakura Lounge สำหรับผู้โดยสารที่มีตั๋วต่อเครื่องไปต่างประเทศในชั้น Business, สมาชิก JMB Sapphire, JGC หรือสมาชิก oneworld Sapphire
  • Diamond Premiere Lounge สำหรับผู้โดยสารที่เดินทางในประเทศในชั้น First, มีตั๋วต่อเครื่องไปต่างประเทศในชั้น First, สมาชิก JMB Dimond, JGC Premiere หรือสมาชิก oneworld Emerald

นอกเรื่อง: JAL ไม่มีตั๋ว Business Class ในประเทศ แต่จะมีสิ่งที่เรียกว่า Class J ซึ่งจริงๆ มองได้ว่าเป็น Premium Economy มากกว่า คือที่นั่งจะกว้างกว่าหน่อย และมีเครื่องดื่มบริการ แต่บริการบนพื้นจะเหมือน Economy ทุกประการ (และไม่สามารถเข้าเลานจ์ได้)

ซึ่งในส่วนของเลานจ์ บอกเลยว่างั้นๆ คือสวย เงียบ เป็นระเบียบสไตล์ญี่ปุ่น แต่ของกินมีไม่ได้เยอะขนาดนั้น ที่เด่นหน่อยคือมีเก้าอี้นวด

ทั้งนี้ เลานจ์ภายในประเทศยังยกให้ Qantas เป็นเบอร์หนึ่ง ส่วนการบินไทยก็ต้องถือว่าอยู่ลำดับต้นๆ

Boarding / Seat

พอถึงเวลาสักประมาณ 20-30 นาทีก่อนขึ้นเครื่อง ก็เริ่มประกาศขึ้นเครื่อง โดยเริ่มจากผู้โดยสารที่ต้องการความช่วยเหลือพิเศษ ไล่ไปตามปกติ ทั้งนี้ข้อสังเกตคือจากสนามบิน CTS เขาร่วม Group 1 กับ Group 2 บอร์ดพร้อมกัน (ถ้าเรียกง่ายๆ ก็คือกลุ่ม First กับ Business รวมกัน)

ที่นั่ง First Class บนเครื่อง A350 มีสองแถว แถวละ 6 ที่นั่ง เรียงเป็นรูปแบบ 2-2-2 โดยรอบนี้ผมนั่งตรงกลางทางขวา 1G

ที่นั่งจะเป็นแบบเอนได้ แต่ไม่ถึงขั้นนอนราบ แล้วก็มีหูฟังตัดเสียงรบกวน, ผ้าห่ม กับรองเท้าแตะให้ ข้อสังเกตอีกอย่างคือมันหมอนรองหลัง (สำหรับคนแก่โดยเฉพาะ?)

Inflight Services / Meal

โดยรวมการบริการจะมีพนักงานดูแล 2 คน บวกกับ Inflight Manager อีก 1 คน ซึ่งเลยนับว่าค่อนข้างเยอะเลยกับการดูแลผู้โดยสาร 12 คน (ซึ่งขนาดแค่นี้ยังดูทำงานกันไม่ค่อยทัน ต้องไปดูลูกเรือ Thai Smile 4 คนทำได้ทุกอย่าง สมกับเป็นการทำงานสไตล์ญี่ปุ่น Work-hard, not smart. (เครดิต ND (นามสมมุติ) กล่าวไว้))

อาหารจะไม่ได้มีให้เลือก ดังนั้นถ้ามีข้อจำกัดอะไรต้องขออาหารพิเศษไว้ล่วงหน้าเท่านั้น ส่วนเครื่องดื่มก็มีให้เลือกจุใจมาก ดูเมนูได้ตามนี้ (โดยระหว่างดูเมนูลูกเรือก็เอาผ้าเย็นมาให้)

โดยอาหารก็อร่อยดีตามสไตล์ญี่ปุ่นอยู่แล้ว ที่น่าสนใจคือข้าวมาเป็นห่อ แต่ก็อยู่ในรูปแบบที่สะดวกยกขึ้นมาแล้วใช้ตะเกียบคีบกิน

แล้วก็หลังจากทานอาหารเสร็จ ซึ่งจริงๆ ก็เหลือเวลาอีกไม่ถึง 1 ชั่วโมงก่อนเครื่องลง ก็มีเอาขนมกลับแกล้มมาให้อีก (คือส่วนใหญ่คนญี่ปุ่นคงกินเหล้า ณ จุดจุดนี้)

ซึ่งทุกอย่างก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพราะเวลาไฟลท์จริงๆ ไม่ถึง 2 ชั่วโมง เราก็เดินทางถึงสนามบิน Tokyo Haneda

Tokyo Haneda (HND) to Sapporo New Chitose (CTS)

ในขากลับอาจจะไม่ลงรายละเอียดมาก เน้นภาพและจงเจาะเฉพาะจุดที่ต่าง

Check-in

เนื่องจากว่าเป็นไฟลท์เช้ามาก และมาเร็ว เลยต้องมีการต่อคิวรอก่อนเข้าโซนของ First Class ซึ่งทุกคนก็เข้าคิวกันได้เรียบร้อยมากสไตล์ญี่ปุ่น และมีแยกสองคิวอย่างชัดเจนระหว่างคนที่จะต้องโหลดกระเป๋ากับไม่โหลด

โดยที่สนามบิน Tokyo Haneda จะต่างไปจากที่ CTS นิดนึงตรงที่ว่าจะเป็นทางเข้าไปเลยที่มีเคาน์เตอร์เช็คอินกับโหลดกระเป๋าแยก แล้วถึงเดินต่อเข้าไปมีตรวจสัมภาระ แล้วไปโผล่ที่หน้าเลานจ์ สรุปคือโดยรวมจะสะดวกและเป็นส่วนตัวกว่าของที่ CTS เข้าไปอีก

Lounge

เลานจ์ที่ HND ไม่มีอะไรต่างจากที่ CTS เท่าไหร่ โดยรวมแค่ว่ากว้างกว่าเพราะอาจด้วยจำนวนผู้โดยสาร แต่อาหารก็จะเหมือนๆ กัน (ยังสู้ Qantas หรือแม้แต่การบินไทยในประเทศไม่ได้)

ระหว่างอยู่ที่เลานจ์ก็มีโอกาสได้ถ่ายรูปนี้

Boarding / Seat

ตรงจุดนี้แทบไม่มีอะไรต่าง ข้อสังเกตมีแค่ว่าที่ HND จะแยกบอร์ด First Class (Group 1) ก่อน Business Class (Group 2)

Inflight Services / Meal

อาหารจะเป็นอีกเมนูหนึ่ง ตามภาพนี้ นอกเหนือจากนั้นการบริการกับที่นั่งเหมือนเดิมทุกประการ คราวนี้นั่งเป็น 1K ริมหน้าต่าง

สรุป

โดยรวมก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ และถ้าราคาไม่ต่างกับ Economy มากก็อาจจะน่าสนใจ แต่คิดว่าอาจจะไม่ได้คุ้มเงินขนาดนั้น เพราะไฟลท์มันสั้นมาก (ยิ่งถ้ามีสถานะ oneworld Sapphire หรือ Emerald สำหรับรับบริการอื่นๆ บนภาคพื้นอยู่แล้วอาจจะยิ่งไม่คุ้ม)

กาก้าวไกล พรรคเพื่อไทยไม่เหมือนเดิม

กาก้าวไกล พรรคเพื่อไทยไม่เหมือนเดิม

เปลี่ยนโหมดท่องเที่ยวมาเป็นเรื่องการเมืองสักนิด จริงๆ ปกติจะเลี่ยงที่จะแสดงความคิดเห็นอะไรที่เป็นสาธารณะมากๆ เพราะโดยส่วนตัวเป็นคนอำนาจนิยม ทนไม่ค่อยได้กับความเห็นต่าง แต่ครั้งนี้จะขอพลีชีพสักครั้ง เพื่อแสดงทรรศนะว่าทำไมเราไม่ควรโหวตอย่างมียุทธศาสตร์ และเชิญชวนให้ใครที่อยากเลือกพรรคก้าวไกลอยู่แล้วให้เลือกไปเลย

Continue reading “กาก้าวไกล พรรคเพื่อไทยไม่เหมือนเดิม”

Quick Look: All Nippon Airways 787 Business Class NRT-CGK

Quick Look: All Nippon Airways 787 Business Class NRT-CGK

สืบเนื่องจากว่ามีไมล์ของ Aegean ที่เหลือไว้จำนวนหนึ่งจากการเป็นเหยื่อการตลาดซื้อเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว (และเคยใช้แลก SIN-BKK-NRT เมื่อนานมาแล้ว) กอรปกับว่าจริงๆ ก็เล็งอยากจะหาโอกาสได้ลอง Business Class ของ ANA มานานแล้ว ก็เลยคิดว่าจะลองพยายามหาที่นั่งว่างของ ANA ดู

แต่เนื่องจากรูท BKK-TYO ของ ANA เป็นรูททำเงินมากๆ เลยแทบจะไม่มีปล่อยที่นั่งแลกไมล์ออกมาเลย ดูไปดูมาเลยไปจบที่ได้เป็น NRT-CGK แทน ซึ่งหลังจากนั้นก็จะเลือกได้ว่าจะบินจาก CGK มาที่ BKK เลยหรือไป SIN ปรากฎว่าช่วงนี้ค่าธรรมเนียมน้ำมันของการบินไทยแพงมาก เลยตัดสินใจเลือกเป็น Singapore Airlines ไป SIN แล้วค่อยซื้อตั๋ว Jetstar จาก SIN มา BKK แทน (ซึ่งใช้เงินพอๆ กับบินตรงด้วยการบินไทย ได้แต่แต้ม Qantas เพิ่มด้วย)

Continue reading “Quick Look: All Nippon Airways 787 Business Class NRT-CGK”

Pulau Ubin

หลายคนอาจจะไปสิงคโปร์มาหลายรอบแล้ว อยากฉีกแนวเที่ยวจากที่ยอดฮิตอื่นๆ ลองมาเที่ยวเกาะลับแนวธรรมชาติที่ Pulau Ubin กัน นั่งเรือไปง่ายๆ แค่คนละ 4 เหรียญ

Review: W Taipei Fantastic Suite

Review: W Taipei Fantastic Suite

เมื่อช่วงวันเกิดที่ผ่านมา ตัดสินใจไปเที่ยวไทเปซึ่งเกิดจากการที่ดักจองโรงแรมโดยใช้แต้มไว้ล่วงหน้าตั้งแต่ตอนที่ไต้หวันยังไม่เปิดประเทศ โดยจริงๆ ตอนแรกจองดักไว้ทั้ง Sheraton Grand Taipei และ W Taipei ซึ่งเอาเข้าจริงๆ ถ้ากะเอาคุ้มเนี่ยที่ Sheraton คุ้มกว่ามากเพราะใช้แค่ 87,000 คะแนน ในขณะที่ของ W Taipei แลกมาที่ 179,000 คะแนน แต่สุดท้ายก็คิดว่าเอาวะขอเที่ยวแบบไฮโซซะหน่อย เลยยกเลิก Sheraton ไป และลง Suite Night Award ที่ W Taipei รวดห้าคืน

Continue reading “Review: W Taipei Fantastic Suite”

Review: Jetstar 787 Business Class MEL-SIN

Review: Jetstar 787 Business Class MEL-SIN

เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา สืบเนื่องจากว่าเดิมวางแผนว่าจะฉลองสิ้นปีที่ออสเตรเลียโดยใช้ตั๋วการบินไทยที่ดองไว้ตั้งแต่ก่อนโควิด ซึ่งตั๋วมันจะไปจบที่เมลเบิร์น แปลว่าต้องหาตั๋วกลับแยกต่างหาก พอดีกับว่าที่บ้านจะไปเยี่ยมพี่สาวที่สิงคโปร์ เลยตัดสินใจว่าจะต้องซื้อตั๋วจากเมลเบิร์นไปสิงคโปร์

Continue reading “Review: Jetstar 787 Business Class MEL-SIN”

One day in Ballarat

หลายคนคงเคยไปเที่ยว Melbourne แล้ว และอาจจะเที่ยวที่ดังๆ อื่นๆ อย่าง Great Ocean Road หรือไป Philip Island คราวนี้อยากชวนนั่งรถไฟไปเที่ยวเมืองรองรัฐ Victoria อย่าง Ballarat ดูบ้าง เที่ยวสนุกได้ในหนึ่งวัน นั่งรถไฟไปได้ มีครบทั้งธรรมชาติ ประวัติศาสตร์ สถาปัตยกรรม และศิลปะ